Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, benimle
uğraşanlarla sen uğraş,
Benimle savaşanlarla sen savaş!
2. Al küçük kalkanla büyük
kalkanı,
Yardımıma koş!
3. Kaldır mızrağını,
kargını beni kovalayanlara,
"Seni ben kurtarırım"
de bana!
4. Canıma kastedenler
utanıp rezil olsun!
Utançla geri çekilsin bana
kötülük düşünenler!
5. Rüzgarın sürüklediği
saman çöpüne dönsünler,
RAB'bin meleği artlarına
düşsün!
6. Karanlık ve kaygan
olsun yolları,
RAB'bin meleği kovalasın
onları!
7. Madem neden yokken bana
gizli ağlar kurdular,
Nedensiz çukur kazdılar;
8. Başlarına habersiz
felaket gelsin,
Gizledikleri ağa kendileri
tutulsun,
Felakete uğrasınlar.
9. O zaman RAB'de sevinç
bulacağım,
Beni kurtardığı için coşacağım.
10. Bütün varlığımla şöyle
diyeceğim:
"Senin gibisi var mı, ya
RAB,
Mazlumu zorbanın elinden,
Mazlumu ve yoksulu soyguncudan
kurtaran?"
11. Kötü niyetli tanıklar
türüyor,
Bilmediğim konuları soruyorlar.
12. İyiliğime karşı
kötülük ediyor,
Yalnızlığa itiyorlar beni.
13-14. Oysa onlar hastalanınca
ben çula sarınır,
Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.
Duam yanıtsız kalınca,
Bir dost, bir kardeş yitirmiş
gibi dolaşırdım.
Kederden belim bükülürdü,
Anası için yas tutan biri gibi.
15. Ama ben sendeleyince
toplanıp sevindiler,
Toplandı bana karşı tanımadığım
alçaklar,
Durmadan didiklediler beni.
16. Tanrıtanımaz, alaycı
soytarılar gibi,
Diş gıcırdattılar bana.
17. Ne zamana dek seyirci
kalacaksın, ya Rab?
Kurtar canımı bunların
saldırısından,
Hayatımı bu genç aslanlardan!
18. Büyük toplantıda sana
şükürler sunacağım,
Kalabalığın ortasında sana
övgüler dizeceğim.
19. Sevinmesin boş yere
bana düşman olanlar,
Göz kırpmasınlar birbirlerine
Nedensiz benden nefret edenler.
20. Çünkü barış sözünü
etmez onlar,
Kurnazca düzen kurarlar ülkenin
sakin insanlarına.
21. Bana karşı ağızları
bir karış açık:
"Oh! Oh!" diyorlar,
"İşte kendi gözümüzle gördük!"
22. Olup biteni sen de
gördün, ya RAB, sessiz kalma,
Ya Rab, benden uzak durma!
23. Uyan, kalk savun beni,
Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve
Rab'bim!
24. Adaletin uyarınca
haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!
Gülmesinler halime!
25. Demesinler içlerinden:
"Oh! İşte buydu
dileğimiz!",
Konuşmasınlar ardımdan:
"Yedik başını!" diye.
26. Utansın kötü halime
sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.
27. Benim haklı çıkmamı
isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp
coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
"Kulunun esenliğinden
hoşlanan RAB yücelsin!"
28. O zaman gün boyu
adaletin,
Övgülerin dilimden düşmeyecek.