1. Ya RAB, neden uzak
duruyorsun,
Sıkıntı günlerinde kendini
gizliyorsun?
2. Kötüler gururla
mazlumları avlıyor,
Mazlumlar kötülerin kurduğu
tuzağa düşüyor.
3. Kötü insan içindeki
isteklerle övünür,
Açgözlü insan RAB'be lanet
okur, O'nu hor görür.
4. Kendini beğenmiş kötü
insan Tanrı'ya yönelmez,
Hep, "Tanrı yok!"
diye düşünür.
5. Kötülerin yolları her
zaman başarıya götürür.
Öyle yücedir ki senin
yargıların,
Kötüler anlayamaz, düşmanına
burun kıvırır.
6. İçinden, "Ben
sarsılmam" der,
"Hiçbir zaman sıkıntıya
düşmem."
7. Ağzı lanet, hile ve
zulüm dolu,
Dilinin altında kötülük ve
fesat saklı.
8. Köylerin çevresinde
pusu kurar,
Masumu gizli yerlerde öldürür,
Çaresizi sinsice gözler.
9. Gizli yerlerde pusuya
yatar
Çalılıktaki aslan gibi,
Kapmak için mazlumu bekler
Ve ağına düşürüp yakalar.
10. Kurbanları çaresiz
çöker,
Saldıranın üstün gücü altında
ezilir.
11. Kötü insan içinden,
"Tanrı unuttu" der,
"Örttü yüzünü, asla
göremez."
12. Kalk, ya RAB, kaldır
elini, ey Tanrı!
Mazlumları unutma!
13. Neden kötü insan seni
hor görsün,
İçinden, "Tanrı hesap
sormaz" desin?
14. Oysa sen sıkıntı ve
acı çekenleri görürsün,
Yardım etmek için onları
izlersin;
Çaresizler sana dayanır,
Öksüzün yardımcısı sensin.
15. Kötünün, haksızın kolunu
kır,
Sormadık hesap kalmasın yaptığı
kötülükten.
16. RAB sonsuza dek kral
kalacak,
Uluslar O'nun ülkesinden
temizlenecek.
17. Mazlumların dileğini
duyarsın, ya RAB,
Yüreklendirirsin onları,
Kulağın hep üzerlerinde;
18. Öksüze, düşküne
hakkını vermek için,
Bir daha dehşet saçmasın ölümlü
insan.