BÖLÜM 32

Davut'un mezmuru - Maskil
1. Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana.
2. Ne mutlu RAB'bin kötülüklerini saymadığı,
Ruhunda hile bulunmayan insana.
3. Sustuğum sürece
Kemiklerim eridi,
Gün boyu inlemekten.
4. Çünkü gece gündüz
Elin üzerimde ağırlaştı.
Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela
5. Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
"RAB'be isyanımı itiraf edeceğim" deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın. Sela
6. Bu nedenle her sadık kulun
Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.
Azgın sular taşsa bile ona erişemez.
7. Sığınağım sensin,
Beni sıkıntıdan korur,
Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. Sela
8. Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,
Öğüt vereceğim sana,
Gözüm sendedir.
9. At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;
Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,
Yoksa sana yaklaşmazlar.
10. Kötülerin acısı çoktur,
Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.
11. Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;
Ey yüreği temiz olanlar,
Hepiniz sevinç çığlıkları atın!