Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, sana
yakarıyorum,
Kayam benim, kulak tıkama
sesime;
Çünkü sen sessiz kalırsan,
Ölüm çukuruna inen ölülere
dönerim ben.
2. Seni yardıma
çağırdığımda,
Ellerimi en kutsal katına doğru
açtığımda,
Kulak ver yalvarışlarıma.
3. Beni kötülerle,
haksızlık yapanlarla
Aynı kefeye koyup cezalandırma.
Onlar komşularıyla dostça konuşur,
Ama yüreklerinde kötülük
beslerler.
4. Eylemlerine,
Yaptıkları kötülüklere göre
onlara yanıt ver;
Yaptıklarının,
Hak ettiklerinin karşılığını
ver.
5. Onlar RAB'bin
yaptıklarına,
Ellerinin eserine önem
vermezler;
Bu yüzden RAB onları yıkacak,
Bir daha ayağa kaldırmayacak.
6. RAB'be övgüler olsun!
Çünkü yalvarışımı duydu.
7. RAB benim gücüm,
kalkanımdır,
O'na yürekten güveniyor ve
yardım görüyorum.
Yüreğim coşuyor,
Ezgilerimle O'na şükrediyorum.
8. RAB halkının gücüdür,
Meshettiği kralın zafer kalesidir.
9. Halkını kurtar, öz
halkını kutsa;
Çobanlık et onlara, sürekli
destek ol!