BÖLÜM 41

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. Ne mutlu güçsüzü düşünene!
RAB kurtarır onu kötü günde.
2. Korur RAB, yaşatır onu,
Ülkede mutlu kılar,
Terk etmez düşmanlarının eline.
3. Destek olur RAB ona
Yatağa düşünce;
Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.
4. "Acı bana, ya RAB!" dedim,
"Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!"
5. Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:
"Ne zaman ölecek adı batası?" diyorlar.
6. Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,
Fesat topluyor içinde,
Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.
7. Benden nefret edenlerin hepsi
Fısıldaşıyor aralarında bana karşı,
Zararımı düşünüyorlar,
8. "Başına öyle kötü bir şey geldi ki" diyorlar,
"Yatağından kalkamaz artık."
9. Ekmeğimi paylaştığım, güvendiğim yakın dostum bile
İhanet etti bana.
10. Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.
Bunların hakkından geleyim.
11. Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,
O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.
12. Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,
Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.
13. Öncesizlikten sonsuza dek,
Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!
Amin! Amin!

BÖLÜM 40

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. RAB'bi sabırla bekledim;
Bana yönelip yakarışımı duydu.
2. Ölüm çukurundan,
Balçıktan çıkardı beni,
Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu,
Kaymayayım diye.
3. Ağzıma yeni bir ezgi,
Tanrımız'a bir övgü ilahisi koydu.
Çokları görüp korkacak
Ve RAB'be güvenecekler.
4. Ne mutlu RAB'be güvenen insana,
Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
5. Ya RAB, Tanrım,
Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için;
Sana eş koşulmaz!
Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını,
Saymakla bitmez.
6. Ne kurban istedin, ne sunu,
Ne yakmalık sunu istedin, ne günah sunusu.
Ama kulaklarımı açtın.
7. O zaman şöyle dedim: "İşte geldim;
Hakkımda yazılmış kitap tomarında.
8. Ey Tanrım, istemini yapmaktan zevk alırım ben,
Yasan yüreğimin derinliğindedir."
9. Büyük toplantıda müjdelerim senin doğruluğunu,
Sözümü esirgemem,
Ya RAB, bildiğin gibi!
10. Doğruluğunu içimde gizlemem,
Bağlılığını ve kurtarışını duyururum,
Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
11. Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!
Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
12. Sayısız belalar çevremi sardı,
Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;
Başımdaki saçlardan daha çoklar,
Çaresiz kaldım.
13. Ne olur, ya RAB, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
14. Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
15. Bana, "Oh! Oh!" çekenler
Dehşete düşsün utançlarından!
16. Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
"RAB yücedir!" desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
17. Bense mazlum ve yoksulum,
Düşün beni, ya Rab.
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ey Tanrım!

BÖLÜM 39

Müzik şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru
1. Karar verdim: "Adımlarıma dikkat edeceğim,
Dilimi günahtan sakınacağım;
Karşımda kötü biri oldukça,
Ağzıma gem vuracağım."
2. Dilimi tutup sustum,
Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile.
Acım alevlendi,
3. Yüreğim tutuştu içimde,
Ateş aldı derin derin düşünürken,
Şu sözler döküldü dilimden:
4. "Bildir bana, ya RAB, sonumu,
Sayılı günlerimi;
Bileyim ömrümün ne kısa olduğunu!
5. Yalnız bir karış ömür verdin bana,
Hiç kalır hayatım senin önünde.
Her insan bir soluktur sadece,
En güçlü çağında bile. Sela
6. Bir gölge gibi dolaşır insan,
Boş yere çırpınır,
Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.
7. Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab?
Umudum sende.
8. Kurtar beni bütün isyanlarımdan,
Aptalların hakaretine izin verme.
9. Sustum, açmayacağım ağzımı;
Çünkü sensin bunu yapan.
10. Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,
Tokadının altında mahvoldum.
11. Sen insanı suçundan ötürü
Azarlayarak yola getirirsin,
Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri.
Her insan bir soluktur sadece. Sela
12. Duamı işit, ya RAB,
Kulak ver yakarışıma,
Gözyaşlarıma kayıtsız kalma!
Çünkü ben bir garibim senin yanında,
Bir yabancı, atalarım gibi.
13. Uzaklaştır üzerimden bakışlarını,
Göçüp yok olmadan mutlu olayım!

BÖLÜM 38

Anma sunusu için Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, öfkelenip azarlama beni,
Gazapla yola getirme!
2. Okların içime saplandı,
Elin üzerime indi.
3. Öfken yüzünden sağlığım bozuldu,
Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
4. Çünkü suçlarım başımdan aştı,
Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
5. Akılsızlığım yüzünden
Yaralarım iğrenç, irinli.
6. Eğildim, iki büklüm oldum,
Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7. Çünkü belim ateş içinde,
Sağlığım bozuk.
8. Tükendim, ezildim alabildiğine,
İnliyorum yüreğimin acısından.
9. Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin,
İniltilerim senden gizli değil.
10. Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,
Gözlerimin feri bile söndü.
11. Eşim dostum kaçar oldu derdimden,
Yakınlarım uzak duruyor benden.
12. Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor,
Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor,
Gün boyu hileler düşünüyorlar.
13. Ama ben bir sağır gibi duymuyorum,
Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
14. Duymaz,
Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
15. Umudum sende, ya RAB,
Sen yanıt vereceksin, ya Rab, Tanrım benim!
16. Çünkü dua ediyorum: "Halime sevinmesinler,
Ayağım kayınca böbürlenmesinler!"
17. Düşmek üzereyim,
Acım hep içimde.
18. Suçumu itiraf ediyorum,
Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
19. Ama düşmanlarım güçlü ve dinç,
Yok yere benden nefret edenler çok.
20. İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar,
İyiliğin peşinde olduğum için.
21. Beni terk etme, ya RAB!
Ey Tanrım, benden uzak durma!
22. Yardımıma koş,
Ya Rab, kurtuluşum benim!

BÖLÜM 37

Davut'un mezmuru
1. Kötülük edenlere kızıp üzülme,
Suç işleyenlere özenme!
2. Çünkü onlar ot gibi hemen solacak,
Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek.
3. Sen RAB'be güven, iyilik yap,
Ülkede otur, sadakatle çalış.
4. RAB'den zevk al,
O senin içindeki istekleri yerine getirecektir.
5. Her şeyi RAB'be bırak,
O'na güven, O gerekeni yapar.
6. O senin doğruluğunu ışık gibi,
Hakkını öğle güneşi gibi
Aydınlığa çıkarır.
7. RAB'bin önünde sakin dur, sabırla bekle;
Kızıp üzülme işi yolunda olanlara,
Kötü amaçlarına kavuşanlara.
8. Kızmaktan kaçın, bırak öfkeyi,
Üzülme, yalnız kötülüğe sürükler bu seni.
9. Çünkü kötülerin kökü kazınacak,
Ama RAB'be umut bağlayanlar ülkeyi miras alacak.
10. Yakında kötünün sonu gelecek,
Yerini arasan da bulunmayacak.
11. Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak,
Derin bir huzurun zevkini tadacak.
12. Kötü insan doğru insana düzen kurar,
Diş gıcırdatır.
13. Ama Rab kötüye güler,
Çünkü bilir onun sonunun geldiğini.
14. Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi,
Mazlumu, yoksulu yıkmak,
Doğru yolda olanları öldürmek için.
15. Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak,
Yayları kırılacak.
16. Doğrunun azıcık varlığı,
Pek çok kötünün servetinden iyidir.
17. Çünkü kötülerin gücü kırılacak,
Ama doğrulara RAB destek olacak.
18. RAB yetkinlerin her gününü gözetir,
Onların mirası sonsuza dek sürecek.
19. Kötü günde utanmayacaklar,
Kıtlıkta karınları doyacak.
20. Ama kötüler yıkıma uğrayacak;
RAB'bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek,
Duman gibi dağılıp yok olacak.
21. Kötüler ödünç alır, geri vermez;
Doğrularsa cömertçe verir.
22. RAB'bin kutsadığı insanlar ülkeyi miras alacak,
Lanetlediği insanların kökü kazınacak.
23. RAB insana sağlam adım attırır,
İnsanın yolundan hoşnut olursa.
24. Düşse bile yıkılmaz insan,
Çünkü elinden tutan RAB'dir.
25. Gençtim, ömrüm tükendi,
Ama hiç görmedim doğru insanın terk edildiğini,
Soyunun ekmek dilendiğini.
26. O hep cömertçe ödünç verir,
Soyu kutsanır.
27. Kötülükten kaç, iyilik yap;
Sonsuz yaşama kavuşursun.
28. Çünkü RAB doğruyu sever,
Sadık kullarını terk etmez.
Onlar sonsuza dek korunacak,
Kötülerinse kökü kazınacak.
29. Doğrular ülkeyi miras alacak,
Orada sonsuza dek yaşayacak.
30. Doğrunun ağzından bilgelik akar,
Dilinden adalet damlar.
31. Tanrısı'nın yasası yüreğindedir,
Ayakları kaymaz.
32. Kötü, doğruya pusu kurar,
Onu öldürmeye çalışır.
33. Ama RAB onu kötünün eline düşürmez,
Yargılanırken mahkûm etmez.
34. RAB'be umut bağla, O'nun yolunu tut,
Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir.
Kötülerin kökünün kazındığını göreceksin.
35. Kötü ve acımasız adamı gördüm,
İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi
Dal budak salıyordu;
36. Geçip gitti, yok oldu,
Aradım, bulunmaz oldu.
37. Yetkin adamı gözle, doğru adama bak,
Çünkü yarınlar barışseverindir.
38. Ama başkaldıranların hepsi yok olacak,
Kötülerin kökü kazınacak.
39. Doğruların kurtuluşu RAB'den gelir,
Sıkıntılı günde onlara kale olur.
40. RAB onlara yardım eder, kurtarır onları,
Kötülerin elinden alıp özgür kılar,
Çünkü kendisine sığınırlar.

BÖLÜM 36

Müzik şefi için - RAB'bin kulu Davut'un mezmuru
1. Günah fısıldar kötü insana,
Yüreğinin dibinden:
Hiç Tanrı korkusu yoktur onda.
2. Kendini öyle beğenmiş ki,
Suçunu görmez, ondan tiksinmez.
3. Ağzından kötülük ve yalan akar,
Akıllanmaktan, iyilik yapmaktan vazgeçmiş.
4. Yatağında bile fesat düşünür,
Olumsuz yolda direnir, reddetmez kötülüğü.
5. Ya RAB, sevgin göklere,
Sadakatin gökyüzüne erişir.
6. Doğruluğun ulu dağlara benzer,
Adaletin uçsuz bucaksız enginlere.
İnsanı da, hayvanı da koruyan sensin, ya RAB.
7. Sevgin ne değerli, ey Tanrı!
Kanatlarının gölgesine sığınır insanoğlu.
8. Evindeki bolluğa doyarlar,
Zevklerinin ırmağından içirirsin onlara.
9. Çünkü yaşam kaynağı sensin,
Senin ışığınla aydınlanırız.
10. Sürekli göster
Seni tanıyanlara sevgini,
Yüreği temiz olanlara doğruluğunu.
11. Gururlunun ayağı bana varmasın,
Kötülerin eli beni kovmasın.
12. Kötülük yapanlar oracıkta düştüler,
Yıkıldılar, kalkamazlar artık.

BÖLÜM 35

Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,
Benimle savaşanlarla sen savaş!
2. Al küçük kalkanla büyük kalkanı,
Yardımıma koş!
3. Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,
"Seni ben kurtarırım" de bana!
4. Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!
Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
5. Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,
RAB'bin meleği artlarına düşsün!
6. Karanlık ve kaygan olsun yolları,
RAB'bin meleği kovalasın onları!
7. Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,
Nedensiz çukur kazdılar;
8. Başlarına habersiz felaket gelsin,
Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,
Felakete uğrasınlar.
9. O zaman RAB'de sevinç bulacağım,
Beni kurtardığı için coşacağım.
10. Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:
"Senin gibisi var mı, ya RAB,
Mazlumu zorbanın elinden,
Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?"
11. Kötü niyetli tanıklar türüyor,
Bilmediğim konuları soruyorlar.
12. İyiliğime karşı kötülük ediyor,
Yalnızlığa itiyorlar beni.
13-14. Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,
Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.
Duam yanıtsız kalınca,
Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.
Kederden belim bükülürdü,
Anası için yas tutan biri gibi.
15. Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,
Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,
Durmadan didiklediler beni.
16. Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,
Diş gıcırdattılar bana.
17. Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?
Kurtar canımı bunların saldırısından,
Hayatımı bu genç aslanlardan!
18. Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,
Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.
19. Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,
Göz kırpmasınlar birbirlerine
Nedensiz benden nefret edenler.
20. Çünkü barış sözünü etmez onlar,
Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
21. Bana karşı ağızları bir karış açık:
"Oh! Oh!" diyorlar, "İşte kendi gözümüzle gördük!"
22. Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,
Ya Rab, benden uzak durma!
23. Uyan, kalk savun beni,
Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab'bim!
24. Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!
Gülmesinler halime!
25. Demesinler içlerinden:
"Oh! İşte buydu dileğimiz!",
Konuşmasınlar ardımdan:
"Yedik başını!" diye.
26. Utansın kötü halime sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.
27. Benim haklı çıkmamı isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
"Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!"
28. O zaman gün boyu adaletin,
Övgülerin dilimden düşmeyecek.

BÖLÜM 34

Davut'un mezmuru
Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman
1. Her zaman RAB'be övgüler sunacağım,
Övgüsü dilimden düşmeyecek.
2. RAB'le övünürüm,
Mazlumlar işitip sevinsin!
3. Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun,
Adını birlikte yüceltelim.
4. RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana,
Bütün korkularımdan kurtardı beni.
5. O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,
Yüzleri utançtan kızarmaz.
6. Bu mazlum yakardı, RAB duydu,
Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
7. RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar,
Kurtarır onları.
8. Tadın da görün, RAB ne iyidir,
Ne mutlu O'na sığınan adama!
9. RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları,
Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
10. Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur;
Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
11. Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni:
Size RAB korkusunu öğreteyim.
12. Kim yaşamı seviyorsa,
İyi günler görmek istiyorsa,
13. Dilini kötülükten,
Dudaklarını yalandan sakınsın.
14. Vazgeçin kötülükten, iyilik yapın;
Barış için çalışın, barışın ardından koşun.
15. RAB'bin gözleri doğru insanların üzerindedir,
Kulakları onların yakarışına açıktır.
16. RAB'bin yüzü kötülere karşıdır,
Onların anısını yeryüzünden siler.
17. Doğrular yakarır, RAB duyar;
Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
18. RAB gönlü kırıklara yakındır,
Ruhu ezginleri kurtarır.
19. Doğrunun dertleri çoktur,
Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
20. Bütün kemiklerini korur,
Hiçbiri kırılmaz.
21. Kötü insanın sonu kötülükle biter,
Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
22. RAB kullarını fidyeyle kurtarır,
O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.

BÖLÜM 33

1. Ey doğru insanlar, RAB'be sevinçle haykırın!
Dürüstlere O'nu övmek yaraşır.
2. Lir çalarak RAB'be şükredin,
On telli çenk eşliğinde O'nu ilahilerle övün.
3. O'na yeni bir ezgi dizin,
Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.
4. Çünkü RAB'bin sözü doğrudur,
Her işi sadakatle yapar.
5. Doğruluğu, adaleti sever,
RAB'bin sevgisi yeryüzünü doldurur.
6. Gökler RAB'bin sözüyle,
Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.
7. Deniz sularını bir araya toplar,
Engin suları ambarlara depolar.
8. Bütün yeryüzü RAB'den korksun,
Dünyada yaşayan herkes O'na saygı duysun.
9. Çünkü O söyleyince, her şey var oldu;
O buyurunca, her şey belirdi.
10. RAB ulusların planlarını bozar,
Halkların tasarılarını boşa çıkarır.
11. Ama RAB'bin planları sonsuza dek sürer,
Yüreğindeki tasarılar kuşaktan kuşağa geçer.
12. Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa,
Kendisi için seçtiği halka!
13. RAB göklerden bakar,
Bütün insanları görür.
14. Oturduğu yerden,
Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.
15. Herkesin yüreğini yaratan,
Yaptıkları her şeyi tartan O'dur.
16. Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var,
Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.
17. Zafer için at boş bir umuttur,
Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.
18. Ama RAB'bin gözü kendisinden korkanların,
Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
19. Böylece onları ölümden kurtarır,
Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.
20. Umudumuz RAB'dedir,
Yardımcımız, kalkanımız O'dur.
21. O'nda sevinç bulur yüreğimiz,
Çünkü O'nun kutsal adına güveniriz.
22. Madem umudumuz sende,
Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!

BÖLÜM 32

Davut'un mezmuru - Maskil
1. Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana.
2. Ne mutlu RAB'bin kötülüklerini saymadığı,
Ruhunda hile bulunmayan insana.
3. Sustuğum sürece
Kemiklerim eridi,
Gün boyu inlemekten.
4. Çünkü gece gündüz
Elin üzerimde ağırlaştı.
Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela
5. Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
"RAB'be isyanımı itiraf edeceğim" deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın. Sela
6. Bu nedenle her sadık kulun
Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.
Azgın sular taşsa bile ona erişemez.
7. Sığınağım sensin,
Beni sıkıntıdan korur,
Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. Sela
8. Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,
Öğüt vereceğim sana,
Gözüm sendedir.
9. At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;
Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,
Yoksa sana yaklaşmazlar.
10. Kötülerin acısı çoktur,
Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.
11. Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;
Ey yüreği temiz olanlar,
Hepiniz sevinç çığlıkları atın!

BÖLÜM 31

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, sana sığınıyorum.
Utandırma beni hiçbir zaman!
Adaletinle kurtar beni!
2. Kulak ver bana,
Çabuk yetiş, kurtar beni;
Bir kaya ol bana sığınmam için,
Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
3. Madem kayam ve kalem sensin,
Öncülük et, yol göster bana
Kendi adın uğruna.
4. Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni,
Çünkü sığınağım sensin.
5. Ruhumu ellerine bırakıyorum,
Ya RAB, sadık Tanrı, fidyeyle kurtar beni.
6. Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,
RAB'be güvenirim ben.
7. Çok vefalısın, bu yüzden sevinip coşacağım,
Çünkü düşkün halimi görüyor,
Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
8. Beni düşman eline düşürmedin,
Bastığım yerleri genişlettin.
9. Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,
Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
10. Ömrüm acıyla,
Yıllarım iniltiyle tükeniyor,
Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,
Kemiklerim eriyor.
11. Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,
Özellikle komşularıma.
Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;
Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
12. Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,
Kırılmış bir çömleğe döndüm.
13. Birçoğunun iftirasını duyuyorum,
Her taraf dehşet içinde,
Bana karşı anlaştılar,
Canımı almak için düzen kurdular.
14. Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,
"Tanrım sensin!" diyorum.
15. Hayatım senin elinde,
Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,
Ardıma düşenlerden.
16. Yüzün kulunu aydınlatsın,
Sevgi göster, kurtar beni!
17. Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum;
Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.
18. Sussun o yalancı dudaklar;
Doğru insana karşı
Gururla, tepeden bakarak,
Küçümseyerek konuşan dudaklar.
19. İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,
Onu senden korkanlar için saklarsın,
Herkesin gözü önünde,
Sana sığınanlara iyi davranırsın.
20. İnsanların düzenlerine karşı,
Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;
Saldırgan dillere karşı
Onları çardağında gizlersin.
21. RAB'be övgüler olsun,
Kuşatılmış bir kentte
Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
22. Telaş içinde demiştim ki:
"Huzurundan atıldım!"
Ama yardıma çağırınca seni,
Yalvarışımı işittin.
23. RAB'bi sevin, ey O'nun sadık kulları!
RAB kendisine bağlı olanları korur,
Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.
24. Ey RAB'be umut bağlayanlar,
Güçlü ve yürekli olun!

BÖLÜM 30

Tapınak adanırken söylenen bir ilahi
Davut'un mezmuru
1. Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB,
Çünkü beni kurtardın,
Düşmanlarımı bana güldürmedin.
2. Ya RAB Tanrım,
Sana yakardım, bana şifa verdin.
3. Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın,
Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.
4. Ey RAB'bin sadık kulları, O'nu ilahilerle övün,
Kutsallığını anarak O'na şükredin.
5. Çünkü öfkesi bir an sürer,
Lütfu ise bir ömür;
Gözyaşlarınız belki bir gece akar,
Ama sabahla sevinç doğar.
6. Huzur duyunca dedim ki,
"Asla sarsılmayacağım!"
7. Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi
Sarsılmaz kıldın;
Ama sen yüzünü gizleyince,
Dehşete düştüm.
8. Ya RAB, sana sesleniyorum,
Rab'be yalvarıyorum:
9. "Ne yararı olur senin için dökülen kanımın,
Çukura inersem?
Toprak sana övgüler sunar mı,
Senin sadakatini ilan eder mi?
10. Dinle, ya RAB, acı bana;
Yardımcım ol, ya RAB!"
11. Yasımı şenliğe döndürdün,
Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.
12. Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın!
Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.

BÖLÜM 29

Davut'un mezmuru
1. Ey ilahi varlıklar, tanıyın RAB'bi,
Görkemini, kudretini tanıyın RAB'bin!
2. RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!
3. RAB'bin sesi sulara hükmediyor,
Görkemli Tanrı gürlüyor,
RAB engin sulara hükmediyor.
4. RAB'bin sesi güçlüdür,
RAB'bin sesi görkemlidir.
5. RAB'bin sesi sedir ağaçlarını kırar,
Lübnan sedirlerini parçalar.
6. Lübnan'ı buzağı gibi,
Siryon Dağı'nı yabanıl öküz yavrusu gibi sıçratır.
7. RAB'bin sesi şimşek gibi çakar,
8. RAB'bin sesi çölü titretir,
RAB Kadeş Çölü'nü sarsar.
9. RAB'bin sesi geyikleri doğurtur,
Ormanları çıplak bırakır.
O'nun tapınağında herkes "Yücesin!" diye haykırır.
10. RAB tufan üstünde taht kurdu,
O sonsuza dek kral kalacak.
11. RAB halkına güç verir,
Halkını esenlikle kutsar!
Kaydol: Kayıtlar (Atom)